Nemora wyszła na dziedziniec szkoły i przemknęła niezauważalnie między krzakami, stąpając ostrożnie po oblodzonej kostce. Kilka jardów dalej skręciła w lewo i w mgnieniu oka znalazła się w samym środku studenckiego rozgardiaszu. Chaotycznym rozmowom towarzyszył siwobury dym unoszący się ponad głowami uczniów, którzy zaaferowani szkolnymi plotkami, zbyt zajęci byli, by przejąć się zdrowiem swoich płuc. Choć palarnia nie była do końca legalnym miejscem, bo na terenie szkoły obowiązywał w końcu bezwzględny zakaz palenia, władze uczelni już dawno temu przymknęły oko na ten jeden występek, dając swoim studentom chwilę oddechu od emocjonujących zajęć.
    Pani Hardam poprawiła wełnianą czapkę i uśmiechnęła się ciepło, kiedy w tłumie obcych ludzi, dostrzegła kogoś znajomego. Elijah Garcia nie należał wprawdzie do pracowników naukowych uczelni, ale był osobą bardzo inteligentną i dodatkowo serdeczną. Nie znali się zbyt dobrze, ale na papierosie przyłapywała go dość często. Choć czasami to on przyłapywał ją.
    — Pan Elijah. Miła niespodzianka. Musi pan mieć naprawdę końskie zdrowie, żeby tyle palić.
    Poczucie humoru Nemory często chwiało się na pograniczu lekkiego rasizmu, ale wydawało jej się, że wszystko, co mówiła, mieściło się raczej w granicach dobrego żartu.
    — Jak tam studia?