By
Shadow Memory
|
12:27
|
Bubble zatrzymała się. Długouchy spoglądał na nią z pewną konsternacją.
— Ty, ty mnie poznajesz! — zawołała radośnie.
Rozpoznał ją. Naprawdę, pamiętał ludzkie imię Nibiru. W końcu, po trzech latach samotności i tułaczki ktoś poznał Bubble.
Zerknęło dyskretnie na skórę nadgarstka. Od tygodni robiła się coraz bledsza, wręcz przezroczysta. Nibiru stopniowo znikało od momentu ukończenia roku. Porzucone przez własną rodzinę.
— Shin... — powiedziała niepewnie, podchodząc do dawno niewidzialnego znajomego. — A twój... kuzyn, nie, brat... Rey? — spytała, próbując się upewnić, że podeszła do właściwiej osoby.
Widząc minę elfa, odetchnęła z ulgą.
— No to... hej, jak tam? — rzuciła, nie wiedząc jak zacząć konwersację.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz