Gideon przetarł poczerwieniałe, załzawione oczy rękawem bluzy i mechanicznie przeczesał przydługą czuprynę w tył. Po niekontrolowanej salwie dławiącego kaszlu, niechlujnie ułożona fryzura młodego wampira rozmierzwiła się na wszystkie możliwe strony, sprawiając, że Gideon bardziej niż wampira, przypominał straszydło. 
      I chociaż Anvill próbował z powrotem zebrać włosy, wciąż i niezmiennie parę niesfornych kosmków odstawało od reszty idealnie przyklepanej czupryny.

      Kiedy, przynajmniej względnie, doszedł do siebie, z siłą dwustu huraganów uderzył w niego ten przejęty ton Crystal.  I nawet nie chodziło o to, jak ładnie ta troska przeplatała się z jej delikatną barwą jej głosu, czy o to, że przejęła się czymś tak banalnym jak zakrztuszenie; co więcej, nawet nie chodziło o to, jak słodko w tym zmartwieniu zabrzmiała. 

      Chodziło o to, że właściwie mało kto się nim przejmował. 

      A Crystal, jakby tego było mało, zrobiła to w tak naturalny i pełen delikatności sposób, że Anvill, zamiast jakkolwiek zebrać się do odpowiedzi, wolał wpatrywać się w jej szczupłą twarz z oczami tak szeroko otworzonymi, że chyba pierwszy raz można było dostrzec dokładny kolor oczu Gideona.
      — Nie-- Znaczy-- No znaczy tak. W sensie .. No, wszystko jest w porządku — odchrząknął w końcu i sięgnął po długiego żelka, zaczynając rozciągać go w dłoni, zastanawiając się czym dokładnie było to rozkosznie ciepłe uczucie, które roziskrzyło się gdzieś tam w jego brzuszku. 
      — Och-- Chryste, wiesz, może lepiej to zostaw — zasugerował w panice, kiedy Crystal zaczęła pocierać jego nogę. Ostatecznie trochę upokarzające byłoby, gdyby, nie daj Bóg, jego penis stwardniał tylko przez to, że Amber pocierała jakoś trochę za blisko jego krocza i w zasadzie była całkiem ładna.

      Prędko odetchnął z ulgą, kiedy faktycznie dała za wygraną.