Trochę go zasmuciło, że Gustav nie chciał mu pomóc, ale rozumiał, że panuję tu zasada, płacisz, albo sam załatwiaj sprawy. Nie zdążył się z nim pożegnać, gdy ten już odleciał więc i on sam postanowił wrócić na ziemię. Zeskoczył z dachu i wbił pazury w ścianę, praktycznie po niej zjeżdżając. Udał się nie do klasy. A tam, gdzie ostatni raz był z Axelem, chciał wyrównać sprawy i mieć już z tym święty spokój...

„-Widzisz, coś narobił!-oburzony wypowiedział do demona”

„-Przynajmniej było fajnie. Dla mnie i dla ciebie.-odpowiedział, wiedząc, że Axel w pewnym stopniu podoba się Kaiowi”

„-Co nie"!

„-Serio? Nie udawaj przede mną coś, co oboje wiemy"...

W końcu dotarli do miejsca, gdzie ostatnio ten drugi zadarł z rudowłosym. Na miejscu znaleźli jego i Rachel.

-Axel my chyba... Mieliśmy my coś załatwić.-Przemienił się w środku zdania, jednocześnie dając władzę i odczucia tej drugiej stronie.

-Rachel mogłabyś na zostawić samych?