Zdziwiona zachowaniem stworzenia usiadłam na ziemi i przechyliłam łepek. Widząc jak śnieg spadł trójgłowemu psu na pysk chciało mi się śmiać. Zainteresowana stworzeniem podniosłam się i zaczęłam zbliżać się do niego. Wypięłam tylną cześć ciała do góry oraz zaczęłam merdać ogonem, pokazując chęć zabawy. Od zawsze interesowały mnie takie zwierzęta i zawsze chciałam zobaczyć cerbera na żywo. Chciałam wykorzystać każdą chwilę na poznanie go i może nawet oswojenie.
Gdy usłyszałam jakieś dziwne słowa jakie wypowiedziała bestia odsunęłam się. Nigdy nie spodziewałam się że będzie potrafił mówić.
Usiadłam na ziemi i wijąc się z bólu zmieniłam się w człowieka. Chciałam z nim porozmawiać, a jako wilk nie miałam jak. Poprawiłam się na ziemi i wyciągnęłam w jego stronę dłoń
-Nie wiem co powiedziałeś i nie wiem czy mnie będziesz rozumiał... Ale jestem Elizabeth.- uśmiechnęłam się dając włosy za ucho. Byłam nadal lekko wystraszona ale nie chciałam dać tego po sobie poznać. Ciekawość wzięła górę nad strachem.