Crystal chciała zacząć w końcu opowiadać jednak i tym razem ktoś jej przeszkodził. Ze starych głośników poniósł się niski męski zduszony głos, prawdopodobnie miał brzmieć miło i informować podróżnych o odjazdach, a niestety brzmiało jak bełkot pijaka, w dodatku niewiarygodnie głośny.


Dziewczyna mimowolnie zakryła uszy, to samo zrobiła zresztą kiedy lokomotywa zajechała na stację.
— Zaraz wam opowiem — rzuciła, zbierając pośpiesznie swoje rzeczy z ławki. Równie szybko wskoczyła do odpowiedniego wagonu i zaczęła rozglądać się za odpowiednim miejscem.
— Ah, tam są wolne — od razu ruszyła do czterech wolnych siedzeń, ciągnąc przyjaciół za nadgarstki. Zajęła fotel przy oknie, a gdy tylko się rozsiadła, odruchowo wsunęła słuchawkę do ucha by puścić jedną ze spokojniejszych playlist.

— A właśnie, tamten demon — pochyliła się do siedzącej naprzeciwko Edith i zerknęła szybko na Gideona by upewnić się że też z nimi poplotkuje. — Strasznie dziwny chłop. Niby taki miły, niby gadaliśmy, ale nigdy wcześniej nie czułam się tak niekomfortowo przy zwykłej rozmowie. Miał taki dziwny... —zaczęła pstrykać palcami próbując znaleźć odpowiednie słowo — vibe. Jak staruszek i dzieciak na raz. Zresztą... dziwnie że się tak po prostu dosiadł... gadał coś o blasku i chyba chodziło mu o włosy, ale łapał mnie za ręce, a przecież skóra mi się nie świeci... 

Po skończeniu swojego wywodu i tak dorzuciła jeszcze kilka spostrzeżeń na temat mężczyzny, aż poczuła że głowa znów troszkę jej leci.

Nawet nie spostrzegła się aż wylądowała na ramieniu Gideona i przysnęła zatapiając się w muzyce płynącej ze słuchawek.